تاریخچه تالاب حله

تالاب حله با مساحتی بالغ بر 20 هزار هکتار، بخشی از منطقه محافظت شده حله با وسعت بیش از 46 هزار هکتاری است. این تالاب با وجود اهمیت اکوسیستمی فراوان، یک پدیده نوظهور در منطقه است. تالاب حله در سال 1342 و به دنبال طغیان رودخانه حله تشکیل شد. در پی این طغیان، شاخه ای از رودخانه به سمت منطقه کنونی تالاب در نزدیکی روستای «کُره بند» تغییر مسیر داد و به این ترتیب تالاب شکل گرفت. این تالاب چند سال پس از شکل گیری و در سال 1355، به صورت بخشی از منطقه محافظت شده حله، تحت محافظت سازمان محیط زیست قرار گرفت.

نقشه و معرفی بخش های مختلف

تالاب حله که یکی از تالاب های بین المللی ایران است، در نزدیکی شهرستان گناوه قرار دارد. این تالاب که در مناطق کم ارتفاع و آبرفتی استان بوشهر قرار دارد، بعد از تلاقی دو رودخانه دالکی و شاپور (که رودخانه دائمی حله را تشکیل می دهند) در منطقه ای در شرق روستای کره بند با نام «حله تیکی» ایجاد شده است. این تالاب علاوه بر نقش مهم و استراتژیک خود به عنوان زیستگاه بسیاری از گونه های جانوری به خصوص پرندگان مهاجر، به دلیل موقعیت بسیار عالی برای انجام فعالیت های تحقیقاتی و موقعیت های فراوان تماشای انواع پرندگان و همچنین کارکرد آن به عنوان عامل ملایم کننده آب و هوا و مبارزه با ریزگردها و منبع تولید علوفه، اهمیت راهبردی بسیار زیادی دارد. عمق این تالاب بین 2 متر تا 50 سانت متغییر است و آب آن از چهار منبع رودخانه دالکی، رودخانه شاپور، بارندگی های سالیانه و همچنین جزر و مد خلیج فارس تامین می شود. این موضوع باعث پر آبی نسبی تالاب و در نتیجه غنای زیست بوم گیاهی و جانوری آن شده است. تعداد بالای پرندگانی که در این تالاب زندگی می کنند، آن را به یکی از بهترین مناطق برای علاقه مندان به تماشا و تحقیق بر روی پرندگان تبدیل کرده است.

https://mrbilit.com/mag/hele-wetlands/